Gasloos. Over de petomaan en het dramatische gebrek aan flatulentie.

Monsieur Joseph Pujol was aan het eind van de 19de eeuw een fenomeen en zijn tijd ver vooruit. De carrière van deze Fransoos stond namelijk compleet in het teken van biogas. Het woord kenden we nog niet en in Nederland werd het eerste aardgas pas 70 jaar later in Slochteren gevonden. Commercieel biogas liet ruim een eeuw op zich wachten.

Pujol trok toch al volle zalen met zijn biogas. Letterlijk. Hij werd wereldberoemd met optredens in het vermaarde Moulin Rouge te Parijs. Zijn act bestond uit het uitbaten van zijn tamelijk unieke talent. Door de buitengewone controle over zijn darmspieren wist hij lucht door zijn anus met verschillende toonhoogtes uit te blazen. Het stelde hem in staat melodieën te scheten en kaarsen te doven. Pujols uitgebreide repertoire omvatte onder meer de Marseillaise, Au Clair de la Lune, imitaties van trompet en tuba en hij bracht zelfs interpretaties uit van contemporain nieuws, zoals de aardbeving van San Francisco in 1906.

Knappe man. Hij heeft van zijn flatulentie, wat toch een nare zaak is, een succesverhaal gemaakt. Het mag duidelijk zijn dat een plotsklaps gebrek aan winderigheid een dramatische wending aan zijn carrière gaf. Zijn gasloosheid bracht hem niet veel goeds.

Mijn eigen gasloosheid brengt juist het tegenovergestelde. We koken elektrisch en we stoken het huis warm met een houtpelletkachel. Een warmtepomp de grond in mocht niet. We wonen in een waterwingebied. De luchtwarmtepomp bestond al, maar stond nog in de kinderschoenen toen we het huis bouwden en was nog geen optie.

Wat maakt het wooncomfort anders dan in vorige huizen, die allemaal gasgestookt waren? Niets nietser de niets! Misschien het feit, maar dat is niet helemaal 1 op 1 gekoppeld aan het gasverbruik, dat de lage temperatuursverwarming via vloer en muren veel comfortabeler is dan radiatoren die hoog opgestookt worden. Een positief verschil dus. Daarnaast is er natuurlijk het fijne gevoel dat mijn veel te grote huis geen CO2 bijmaakt voor de verwarming van de hele keet.

De meeste mensen vinden verandering eng. Maar aardgasloos is een enorme verandering die werkelijk niets drastisch verandert. Behalve dat je misschien even moet wennen aan inductiekoken. De kok brandde in het begin regelmatig zelf aan, omdat het voedsel in de pannen harder ging dan we gewend waren.

Dan de financiële kant. Ja, er is een investering mee gemoeid, maar je gasrekening vervalt en je huis wordt toekomstbestendiger. Houdt een proef in Eemnes in de gaten. Daar wordt een door de gemeente Laren uitgedacht plannetje om de baatbelasting aan te wenden om verduurzaming van particuliere huizen te financieren. We hebben er immers allemaal baat bij als de CO2-problematiek opgelost wordt. Deze financiering komt niet aan jou als persoon te hangen, maar aan je huis en wordt naadloos overgedragen aan volgende bewoners. Als deze proef naar meer smaakt kan dat een enorme boost aan de vergroening van vastgoed geven!

Nog even terug naar mijn eigen stek. Gelukkig woont er geen petomaan* bij mij in Huize Mol’s Hoop, maar het is wel zo goed geïsoleerd, dat als iemand er eentje laat vliegen, de termostaat direct af slaat. Dus van het gas af is fijn, maar kit de kieren eerst even dicht. Voor onvolledige verbranding en het gevaarlijke koolstofmonoxide gas hoef je immers niet meer bang te zijn. Isoleren heeft eveneens een enorme impact op je carbon footprint.

Hup dus. Gasgeven met die vergroening!

Lucas Mol

*Petomaan komt van het Franse werkwoord péter wat zoveel betekent als ‘scheten laten’. Overmatige winderigheid wordt dan weer heel flatteus flatulentie genoemd.